میگویند.........

در خانه ی خود هم غریب بودی....

کاش.............

هنگامیکه پاره های جگرت .....

میسوخت........

و درب حجره ات را به رویت

بسته بودند...

در کنارت بودم ...مولا جان..

و سر مبارکت را بر دامن میگرفتم..

و به جای شما...

من دردهایت را به جان میخریدم....

 

پشت دیوار بقیع و ....

حسرت سجده بر استانت...

چه درد جانکاهی دارد...

دخیل یا مولانا یا.....

حسن ابن علی (ع)

(دلنوشته ی صبا)

 

نوشته شده در شنبه 90/11/1ساعت 3:55 عصر توسط صبا نظرات ( ) |